Kritikni en Anabia trekken rond met hun hele hebben en houden; ze stoppen, doen hun knotsgekke dans rond de ‘sprekende klok’, volgen het rode balletje door de tijd, langs de ‘doos’, langs ‘Hilaire’, de man met flair en 1 goocheltruc, langs de ballon‘otomaat’, tot bij ‘Jasrqj, de brilslang-bezweerder’ en tot aan ‘the end’. De tijd geeft het ritme aan, een dwingende cadans, waaraan ze niet kunnen ontsnappen. Olipodrigo (v.(m);-‘s) olipodriga (zie ald.) (Sp. Olla podrida), mengelmoes, poespas, allegaartje; vgl. olla podrida